عملکــرد دولــت آقای روحانــی و میزان عمــل وی به وعده ها رابطــه تنگاتنگی با انتخابات ســال۹۲ و نحوه پیروزی ایشان داشــت. انتخاباتی که در آن روحانی صرفاً با شــعارهای زیبا، نه برنامه و چشم انداز، توانســت موافقت برخی از مردم را کسب کند اما واقعیت این اســت که شــعارهای وی هیچ کدام نشان دهنده برنامه جامعی برای کشــور نبود و در تبلیغات انتخاباتی هم هیچ گونه ادعایی بر وجود یک برنامه منسجم و جامع برای حل مشکلات کشور نداشــت و صرفاً با یک ایــده پا به عرصه انتخابــات گذاشــت و آن این بــود که از تجربــه خــودش در مذاکرات هســته ای استفاده کند و این مذاکرات را که طولانی شده است با سرانجام خوبی برای کشور به پایان برساند. اشتباه روحانی و مشاورانش این بود که تصور می کرد بســته شــدن پرونده هسته ای ایران باعث خواهد شد که قسمت اعظمی از مشکلات کشور از جمله مشکلات اقتصادی برطرف شود و در واقع یک پاســخ خطایی را با این ایده به ملت ایــران ارائه داد؛ در صورتــی که این ایده یک ایده ناقص بود و به ســرعت مشخص شــد که توانایی برطرف کردن مشکلات کشور را ندارد. شــاید به همین دلیل بود که شــعار معروف خــودش یعنی برطرف کردن مشکلات در ۱۰۰روز را اعلام کرد. اگر مردم امروز یک تحلیلی بکنند و به آن زمان برگردند می بینند که ملاک روحانی برای این شــعار حل مشکل هسته ای بود. روحانی تلقــی اش این بود که در کمتر از سه ماه مشــکل هســته ای را با یک تیم به ظاهر دیپلماســی قوی برطرف می کند و طبعاً پــس از آن مشــکلات اقتصادی نیزبرطرف خواهد شد.

نکته دیگری که در شعارهای روحانی بود برگشت نظم به کشــور و استفاده از تیم اجرایی پرتجربه در کابینه بود، اما در اینجا هم یک خطای راهبــردی انجام داد و در واقع بازگرداندن تجربه به کابینه دولت را با برگرداندن افراد بازنشسته و کم حوصله و کم انگیزه اشــتباه گرفت که این عامل حتی باعث بی اعتنایی به مشکلات مردم شد و مردم احســاس کردند که با دولتی مواجه هستند که حل مشکلات آن ها هیچ اهمیتی ندارد. به طور ملموس و شــفاف می توان این بی اعتنایــی را در مواردی نظیر آلوگی هوای خوزستان، سیل سیستان، زلزله خراسان، قطار ســمنان کاملاً مشاهده کرد و حتی واکنش های مدیران کم حوصله و کم صبر با القای نوعی طلبکاری و عدم پاسخگویی باعث شــد مردم بیشتر از آنکه از به وجود آمدن این مشــکلات ناراحت باشند از بی اعتنایی شــدید مسئولان ناراحت و آزرده شوند.

ترکیــب ایــن دو نکته پاســخگوی همه ناکامی هــا و نابســامانی های دولت دکتر روحانی است و این باعث شده است دولت پس از چهار ســال در بیشــتر حوزه های اقتصادی، معیشــتی و اجتماعی برنامه ای نداشته باشــد و کارنامه ای نیز ارائه ندهد کــه چــه هدفی داشــته اســت و به چه پیشــرفتی در این زمینه دست پیدا کرده است. از طرفــی این حضــور گســترده مردم بخصوص اقشار آســیب پذیر جامعه که مدتهاســت به بوته فراموشــی ســپرده شــده اند و رکوردشــکنی برای ثبت نام انتخابات ریاســت جمهــوری به نوعی بر می گردد به بی اعتنایی دولت به مشکلات کشور، به طوری که این نوع از حضور یک نوع رفتار اعتراضی است زیرا می خواهند با این حرکت نشان دهند که ما با دولتی مواجه هســتیم که نه تنها عزم جدی بر حل مشــکلات مردم نــدارد بلکه حتی توانایــی آن را نیز نــدارد و اصلاً اهمیتی به مشکلات کشــور نمی دهد و این رفتار دولتمردان کشــور در تقابل با مشکلات را حتی ما مردم عــادی می توانیم انجام دهیم.

از طرفی درصدد هستند مشکلات کشور را از طریــق حضــور در ایــن ثبت نام و رســانه ای کردن آن به گوش مسئولان برسانند. در حقیقت می توان گفت، دولت روحانی در مقایسه باهمه دولت های پس از انقلاب یک تفاوت جدی دارد و آن هم موضوع بی اعتنایی به مشــکلات کشور اســت که در سخنان رهبر معظم انقلاب نیز بارها به آن اشــاره شــده است. همه این هــا بر می گردد به ایــده دولت برای اداره کشــورکه ایده ای ناقص و ناکارآمد بود به طوری که اگرچه پرونده هسته ای کشــور با ارائه امتیازاتی بســته شد اما مشکلات اقتصادی، معیشــتی، اشتغال و رکــود به خاطر مدیرانــی کم انگیزه و کم حوصله روز به روز افزایش و در حال گسترش است.